Κάθε μέλος μιας ορχήστρας βάζει την ξεχωριστή προσωπικότητα του στην δουλειά. Όλες οι θέσεις έχουν διαφορετικές απαιτήσεις και όλες οι θέσεις θέλουν διαφορετική μεταχείριση από τον μουσικό που την καλύπτει. Το 99% της δουλειάς ενός τρομπονίστα είναι να παίζει σε κάποιο σύνολο και το 1% σολιστικό. Όταν λοιπόν παίζεις σε μια ορχήστρα υπάρχουν (συνήθως) 2 τενόρα και 1 μπάσο τρομπόνι στην ομάδα σου. Ανήκεις σε μια ομάδα που θα πρέπει να συνεργάζεται για να μπορεί να αποδώσει την μουσική στο υψηλότερο επίπεδο αλλά και να στηρίζει τις άλλες ομάδες της ορχήστρας, στόχος είναι να ακουστεί η ορχήστρα (ή όποιο άλλο σύνολο) καλύτερη και όχι να ξεχωρίζει κάποια ομάδα ή κάποιος από την ομάδα. Στην πλειοψηφία του ρεπερτορίου της ορχήστρας η ομάδα των τρομπονιών έχει υποστηρικτικό ρόλο και όχι πρωταγωνιστικό, και για αυτό θα πρέπει η ομάδα να σκέφτεται το “ΕΜΕΙΣ” και όχι το “ΕΓΩ” βάζοντας την μουσική και την ορχήστρα πάνω απ’ όλα.
Είναι πολύ λογικό κάποιος να σκέφτεται ότι θέλει να γίνει ο καλύτερος τρομπονίστας του κόσμου, δίνει κίνητρο για μελέτη και φυσικά εξελίσσεσαι σαν μουσικός, αλλά σε μια ορχήστρα με αυτή την συμπεριφορά και προσπαθώντας να αποδείξει κάποιος ότι αξίζει παίζοντας για το “εγώ” του το μόνο που καταφέρνει είναι να ακούγεται η ομάδα του άσχημα και η ορχήστρα σαν ένα τσούρμο μουσικών που έτυχε να παίζουν το ίδιο κομμάτι την ίδια στιγμή. Όταν βρίσκεσαι σε ένα σύνολο το “εγώ” εκλείπει και το “εμείς” αναλαμβάνει δράση.
Σκεψου οτι η ορχηστρα/συνολο ειναι σαν μια μηχανη, λειτουργει σωστα μονο οταν ολα τα πιο μικρα κομματια κανουν σωστα την δουλεια τους.
Σκέψου ένα μικρό γρανάζι να μην λειτουργεί σωστά, τότε όλη η μηχανή θα δυσλειτουργεί. Πρέπει να σκεφτόμαστε σαν ομάδα και να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, έτσι υπηρετούμε την μουσική.
Ας δούμε όμως την δουλεία που έχει να κάνει κάθε θέση στην ομάδα τρομπονιών. Κάθε θέση είναι εξίσου σημαντική και κάθε θέση έχει διαφορετικό ρόλο.
1ο Τρομπόνι
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να υπάρχει είναι εμπιστοσύνη μεταξύ των μουσικών, ο πρώτος πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των άλλων με την συμπεριφορά και το παίξιμο του, φυσικά αυτό το κάνει και στην ακρόαση που έδωσε για να κερδίσει αυτή την θέση. Είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ άλλων ομάδων της ορχήστρας και της δικιάς του, θα πρέπει να ακούει τον μαέστρο, τα έγχορδα, τα ξύλινα, την πρώτη τρομπέτα και το πρώτο κόρνο, να μεταφέρει όλες τις πληροφορίες ξεκάθαρα στην δικιά του ομάδα για την καλύτερη απόδοση της μουσικής.
Φυσικά θα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για το πως πρέπει να εκτελεστεί κάποιο μέρος και για αυτό θα πρέπει να σέβεται την γνώμη της υπόλοιπης ομάδας, να υπάρχει συζήτηση και να μην είναι απόλυτος. Στο τέλος όμως πρέπει να πάρει την απόφαση. Στα λάθη της ομάδας πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη απέναντι στο σύνολο και να δουλεύει ώστε η ομάδα του να είναι έτοιμη να αποδώσει στον υψηλότερο βαθμό.
Ο ήχος πρέπει να είναι λαμπερός για να ταιριάζει με τις τρομπέτες και ταυτόχρονα πιο ζεστός για να ταιριάζει με την υπόλοιπη ομάδα, ξεκάθαρος στις κινήσεις του και στο στυλ που θέλει έτσι ώστε να μην υπάρχουν λάθη.
2ο Τρομπόνι
Είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ πρώτου και μπάσου. Πρέπει να κάνει την ομάδα του να ακούγεται τέλεια χωρίς να ξεχωρίζει, πρέπει να στηρίζει τον πρώτο αλλά και το μπάσο. Να έχει την ικανότητα να δένει τον ήχο του με τους υπόλοιπους, πρέπει να είναι ζεστός για να ταιριάζει με το μπάσο τρομπόνι και λαμπερός όταν χρειάζεται για να ταιριάζει στο πρώτο. Το να βρίσκεται στην μέση της ομάδας του δίνει την δυνατότητα να ακούει πολύ καλά και το πρώτο και το μπάσο, αυτό του δίνει το δικαίωμα όταν το στυλ του πρώτου και μπάσο δεν ταιριάζουν να παίρνει την απόφαση να ακολουθήσει έναν από τους δυο με αποτέλεσμα ο τρίτος απλά να ακολουθεί. Εάν δεν έχει την ικανότητα να δένει τον ήχο του με ότι συμβαίνει γύρω του μπορεί να καταστρέψει όλη την ομάδα, μόνο ένα καλό δεύτερο τρομπόνι μπορεί να κάνει το πρώτο να ακουστεί τέλεια, μόνο ένα καλό δεύτερο μπορεί να κάνει το μπάσο να ακουστεί τέλεια.
Μπορεί φυσικά να λέει την άποψη του για την μουσική και είναι υποχρέωση του πρώτου να την ακούσει αλλά δεν είναι η δουλειά του να παίρνει αποφάσεις. Το δεύτερο τρομπόνι βρίσκεται εκεί για να στηρίζει τις αποφάσεις του πρώτου.
Μπάσο Τρομπόνι
Το μπάσο είναι τα θεμέλια στην ομάδα, είναι το όργανο που θα βάλει την βάση για να στηριχτεί η αρμονία και ο ήχος της ομάδας. Πρέπει να δένει με την τούμπα και το δεύτερο τρομπόνι. Πολλές φορές παίζει με την τούμπα, ή τα κοντραμπάσα, ή με το κόντρα-φαγκότο, ή με τους μπάσους της χορωδίας και αυτό απαιτεί την ικανότητα του να δένεις τον ήχο σου με όποιον συνεργάζεσαι εκείνη την στιγμή. Ήχος βαθύς και ζεστός!
Όταν ο Douglas Yeo, μαθητής τότε, πήγε να δώσει συγχαρητήρια και να εκφράσει τον ενθουσιασμό του στον Edward Kleinhammer σε μια συναυλία της Chicago Symphony Orchestra του απάντησε :
“Εάν άκουσες ΕΜΕΝΑ, τότε απέτυχα. Θα έπρεπε να ακούσεις μια εξαιρετική ορχήστρα και όχι ένα τεταρτο τρομπόνι.” (έπαιζαν Συμφωνία των Άλπεων – R.Strauss που έχει 4 τρομπόνια)
Νομίζω αυτή η απάντηση τα λέει όλα, και εάν δεν ξέρεις τα δύο ονόματα που προανέφερα τότε καλά θα κάνεις να αρχίσεις το ψάξιμο.
Εάν παρατηρήσουμε βλέπουμε ότι κάθε θέση είναι εξίσου σημαντική και κάθε θέση έχει άλλες απαιτήσεις. Ένα όμως είναι το κοινό σημείο και αυτό είναι η ομαδικότητα. Δεν μπορείς να βρίσκεσαι σε μια ορχήστρα/σύνολο και να μην παίζεις ομαδικά, στόχος είναι η καλύτερη εκτέλεση της μουσικής που έχεις στο αναλόγιο σου. Άνοιξε τα αυτιά σου, άκου τι γίνεται γύρω σου, ταίριαξε τον ήχο σου με το σύνολο χωρίς να ξεχωρίζεις.
George Krimperis 